W latach 30. ubiegłego wieku ta niewielka szkółka o powierzchni 0,22 ha służyła hodowli sadzonek drzew, głównie obcego pochodzenia (tzw egzotów), wysadzanych w ramach przebudowy drzewostanów świerkowych w Parku Zdrojowym na Górze Parkowej.
Kompleks leśny Huzary, gdzie usytuowana jest szkółka wchodził w przeszłości w skład parków leśnych Zakładu Zdrojowego, a obcnie jest jednym z obiektów Leśnego Zakładu Doświadczalnego w Krynicy, stanowiącego bazę naukowo-dydaktyczną Wydziału Leśnego Uniwerytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.
Warto tu wspomnieć osobę profesora Edwarda Chodzickiego, który w latach 1926/27 sporządził pierwszy plan zagospodarowania tych terenów, traktując je już wówczas jako element nowoczesnego lecznictwa uzdrowiskowego i nadając im nowy impuls takiego rozwoju, w którym w zagospodarowaniu górskiego lasu parkowego skrępowanie natury byłoby jak najmniej widoczne. Koncepcja ta po dzień dzisiejszy dla górzystrych terenów kraju nie ma sobie równych i nadal jest w lasach doświadczalnych rozwijana.
Od 1935r. szkółka jest wyłączona z produkcji, zastępują ją dwie mniejsze na Górze Parkowej. W ciągu kilkudziesięciu lat szkółka zarosła naturalnie drzewami rodzimymi (jodłą, świerkiem, bukiem), ale jednocześnie koegzystują tu z nimi pozostawione przypadkowo drzewa egzotyczne. Są to:
-żywotniki (m. in. Żywotnik zachodni)
-cyprysowate (np. Cyprysik Lawsona)
-Daglezja zielona
-Brzoza papierowa
-Cis pospolity
Osobliwością dendrologiczną szkółki są Szydlice Japońskie (tzw. kryptomerie) w ilości ok.10 okazów. Tworzą one najstarsze w Polsce stanowisko tego gatunku. Równie wiekowy okaz znajduje się przy Łabędzim Stawie na stokach Góry Parkowej. Drzewa tego gatunku są cenione jako rośliny ozdobne, a także jako surowiec do produkcji bezżywicznego drewna.
Szkółka znajduje się przy czerwonym i zielonym szlaku z Krynicy (ul. Pułaskiego) w stronę Huzarów.